De Middeleeuwen voorbij?

De situatie van beëdigde vertalers is er in België de laatste jaren sterk op vooruitgegaan. Momenteel wordt er in België werk gemaakt van een echt statuut voor de beëdigde vertaler. Onlangs nog (op 13 juli 2006) werd daarvoor een nieuw wetsvoorstel ingediend. Belangrijke wijzigingen ten opzichte van het verleden zijn daarbij dat: (1) de beëdigde vertaler van nu af aan wordt opgenomen in een nationaal register dat door iedereen geraadpleegd kan worden, (2) de beëdigde vertaler een legitimatiekaart en een zegel van het Ministerie van Justitie ontvangt, (3) nieuwe beëdigde vertalers moeten slagen in een toelatingsproef die wordt georganiseerd door SELOR (het selectiebureau van de Federale Overheid), terwijl de reeds bestaande volgens het principe van de “verworven rechten” automatisch worden opgenomen in dat nieuwe register, (4) er een onderscheid gemaakt tussen de beëdigde vertaler en de beëdigde tolk, daar waar in het verleden de beëdigde vertaler ambtshalve ook moest optreden als tolk en vice versa.

 

Dit is een eerste stap naar een officiële erkenning en een verdere professionalisering van het beroep. Het is eveneens een gelijkschakeling met de situatie van beëdigde vertalers in andere Europese landen (zoals in Nederland waar ook een echt Kwaliteitsregister bestaat voor (beëdigde) vertalers en tolken). En, tenslotte, is het ook voor de vertalers zelf een verademing en een soort beloning dat hun werk eindelijk op waarde wordt geschat.

 

Vanuit mijn eigen persoonlijke situatie als beëdigde vertaler met een vertaalkantoor te Brussel zie ik deze evolutie positief tegemoet. Ik ben echter wel van mening dat het een stap in de goede richting is, maar geen eindpunt.

 

Er zou bijvoorbeeld nog werk kunnen gemaakt worden van een betere verloning voor de beëdigde vertaler en tolk (de huidige tarieven zijn vastgelegd bij Koninklijk Besluit, worden niet elk jaar aangepast en stemmen lang niet overeen met de prijzen die in de privé-sector betaald worden voor beëdigde vertalingen), voortgezette opleidingen (bijvoorbeeld taaltrainingen in de vreemde taal waarin de juridische aspecten van het land van de vreemde taal aan bod komen, bijscholingscursussen) en uitwisselingsprojecten (ik denk bijvoorbeeld aan vertaal-of tolkopdrachten van korte duur in het buitenland waar de vertaler of tolk ervaringen kan uitwisselen met collega’s, de vreemde talen die hij dagdagelijks in zijn eigen land gebruikt ook in het eigenste vreemde land professioneel kan gebruiken), enz….

 

Er is reeds een lange weg afgelegd, maar het kan nog veel beter. Als we dit maar met zijn allen (beëdigde vertalers) beseffen.

 

Serge Withouck