Negen vragen aan Hans van Brandwijk

"Ik ken een vertaalbureau waar de deur werd opengedaan door iemand in een jasje."

Hans van Brandwijk over leuke en minder leuke aspecten van het vak, over chique en minder chique vertaalbureaus, en over goed geklede en goed verstopte tolken.

Wat voor soort werk doe je?

Na mijn studie Spaans in Leiden heb ik nog een vertaalopleiding gevolgd en heb me laten beëdigen. Toen ben ik begonnen Spaanse les te geven. Het vertalen is in de loop der jaren dat lesgeven gaan verdringen. Soms tolk ik, maar ik vertaal merendeels, juridisch en technisch.

Wat zijn leuke en minder leuke aspecten van je werk?

Die vallen samen. Als je een nacht moet doorhalen. Iedereen slaapt en dan heb je in je achterhoofd de gedachte dat jij toch maar lekker wakker bent. Het mooiste moment is het tijdstip waarop de eerste vogel begint te zingen.

Je kunt vertalen vergelijken met het uitnemen van een wollen trui die dan weer in elkaar wordt gebreid en jij bent een van de weinigen die dat in die kleur en dat dessin kan.

Een ander aspect is dat ik tweetalig ben opgegroeid. Mijn moeder is Spaanse. Ik kan als een Spanjaard naar de Nederlandse cultuur en als een Nederlander naar de Spaanse kijken.

Hoe kom je aan je klanten? En hoe houd je ze?

Ik doe amper aan werving en ben altijd met mijn werk bezig. Na 20 jaar doe je als zelfstandig vertaler nauwelijks meer aan klantenwerving.

Wat is je beste investering van de afgelopen vijf jaar?

Ik weet het echt niet. Er valt nogal wat te investeren. Ik ben begonnen te vertalen in een tijd dat de computer al een paar jaar zijn intrede had gedaan. Je had de fax en je had ook al het modem.

Toen ik mijn opleiding tot vertaler volgde, ging de ronde dat het wel een goed idee zou zijn om als vertaler een computer aan te schaffen. Voor sommige studenten was dat al bijna een obscene gedachte.

Bij vertaalbureaus ging iemand ’s morgens op de fiets er op uit om bij vertalers die daar in de buurt woonden vertaalwerk af te geven en weer op te halen. Je had mensen die schrijfmachines onderhielden. Nu is een laptop van twee maanden oud na een maand al verouderd. Misschien dat er over 10 jaar een contactlens bestaat die het computerscherm vervangt en dat we met behulp van onze hersenen daar woorden op projecteren.

Waar zie je jezelf en je onderneming over vijf jaar?

Ik werk alleen, dus ik weet het niet.

Hoe zouden vertalers hun aanzien kunnen verhogen?

Deftige pakken dragen en een leesbril opzetten. De vraag suggereert dat het vak weinig aanzien geniet. Voor veel mensen is vertalen geen echt beroep. De gedachte dat je een tekst aanbiedt om die vervolgens te laten vertalen en dat daar enige tijd overheen gaat, is voor velen niet te vatten. Het staat op het niveau aanpassen van een horlogebandje. Klaar terwijl u wacht. Als ik bij een notaris moet tolken bij de overdracht van een woning wordt mij soms door de aanwezige makelaar gevraagd of dat vertalen en tolken nu wel mijn echte beroep is, terwijl ik, naast de notaris, de enige ben die zijn goeie goed heeft aangetrokken.

Ik was laatst bij het Vredespaleis, het Hof van Arbitrage, tijdens een zitting. Er waren geloof ik 12 rechters, 2 advocaten... De dienstdoende tolk die simultaan het pleidooi van de advocaat aan het vertalen was, zat verstopt in een hokje achter glas. Hij zat misschien de moeilijkste klus van allemaal te klaren en uitgerekend hem hadden ze in een “booth” verstopt.

Hoe zie je de toekomst van de vertaalmarkt in Nederland?

Ik heb het vermoeden dat er wel erg veel vertaalbureaus in Nederland zijn. Er is ook een groot verschil tussen bureaus. Je hebt er bij die je werk direct naar de klant sturen. Je hebt er bij die je werk even vluchtig doorlopen en je hebt er bij die elk woord tegen het licht houden. Je hebt er bij die veronderstellen dat je binnen een uur levert. Je hebt er bij die niet eens een deadline vermelden. Je hebt er hele chique bij... Ik ken er een waar de deur werd opengedaan door iemand in een jasje. Daar mag je even antichambreren in een ruimte behangen met memorabilia. Dan komt iemand naar beneden. Die neemt je vertaling in ontvangst.

Welke tip zou je aan je collega’s willen geven?

Elk taalgebied is weer anders. Als ik tegen een vertaler Catalaans zeg: specialiseer je op een bepaald gebied, dan krijg je als antwoord dat de beperktheid van de markt dat niet toelaat.

Aan wie geef je dit interview door?

Lex Dupuis

datum publicatie: 24 juni 2009
rubriek: Vertaler in beeld
home » artikelen » Vertaler in beeld

Reacties

Stichting Lira | 20-04-2010 10:49

ter attentie van: de heer Hans van Brandwijk
Beste meneer van Brandwijk,

In Nederland is het wettelijk geregeld dat auteurs, vertalers, bewerkers etc. recht hebben op een zogeheten leenrechtvergoeding. Stichting Lira is de instantie die deze leenrechtvergoeding jaarlijks uitkeert aan de rechthebbenden, voor boeken die zijn uitgeleend door de Nederlandse openbare bibliotheken.

Wij zijn op zoek naar auteurs/vertalers wiens boeken in Nederlandse bibliotheken worden uitgeleend. Volgens onze informatie valt u daaronder, maar hebben wij uw gegevens nog niet.

De titel die bekend is bij ons: Encyclopedie van woninginrichting. isbn 9036617316

Indien u inderdaad degene bent die wij zoeken, dan willen wij u graag een informatiepakket van Stichting Lira toesturen waarmee u zich kunt aanmelden voor de leenrechtvergoeding. Zou u ons kunnen laten weten naar welk adres dit gestuurd kan worden?

Voor meer informatie verwijs ik u naar www.lira.nl. Hierop kunt u eventueel ook de benodigde formulieren vinden.
mvg Petra Daansen
administratief medewerkster Stichting Lira

hans | 21-12-2016 11:58

Hans is een vakman. Helaas heeft hij ook mindere kanten .Jammer dat hij dit niet beseft

Geef hier uw reactie!

Als u eerst inlogt, hoeft u niet telkens uw naam, e-mailadres en de captcha (spampreventietest) in te vullen.

Negen vragen aan Hans van Brandwijk

Reacties

ZOEKEN